O Titanic:

O 10 de abril de 1912 o Titanic iniciaba a súa viaxe inaugural e partía desde Southampton (Inglaterra) rumbo a Nova York. O buque partiu con case unha hora de atraso xa que ao saír estivo a piques de chocar con outro barco que estaba amarrado no porto.

Hai 100 anos partía o buque máis famoso da historia, o Titanic. Nel viaxaban dez españois... lograron salvarse? que facían dentro do barco? O libro "Os dez do Titanic" destripa a historia desta decena de descoñecidos a bordo do "barco insumergible". En total dez historias das cales só sete conseguiron salvarse xunto con outros 697 pasaxeiros.

100 anos da traxedia náutica máis famosa de todos os tempos vista desde as historias persoais do dez pasaxeiros españois que viviron en primeira persoa o desastre.

Podería darse unha catástrofe como a do Titanic hoxe día?

Un experto en navegación do Instituto Marítimo da Universidade Southhampton (Reino Unido) chegou á conclusión de que as leccións aprendidas a raíz do afundimento do Titanic fan que resulte case imposible que a traxedia se repita.

Por outra banda, en relación cos avances na tecnoloxía, Shenov fai fincapé na enorme dispoñibilidade de chalecos e botes salvavidas nun barco de pasaxeiros moderno (grazas a cambios na lexislación), así como nas melloras no material de construción e o deseño dos compartimentos estancos nos grandes barcos. En definitiva, se ocorre un accidente como o do Titanic, a probabilidade de que se converta en traxedia e cóbrese vidas humanas é moi baixa,O Titanic naufragou na noite do 14 de abril de 1912 no Atlántico Norte ao chocar contra un iceberg, afundíndose a case 4.000 metros de profundidade. Ao cumprirse cen anos desa data, o pecio pasou a estar protexido pola Convención da UNESCO para a protección do patrimonio cultural subacuático.

Cal é a bacteria do Titanic?

Nun estudo publicado fai un par de anos na revista International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology, investigadores canadenses e españois desvelaban que identificara nos restos do RMS Titanic, afundidos a 3.800 metros baixo a superficie do océano, unha nova bacteria á que bautizaron como Halomonas titanicae, en honra ao transatlántico. Segundo puideron pescudar os científicos, o microbio do Titanic está a contribuír á súa deterioración dado que parece ser responsable dos ?rusticles? que loce o barco, que non son outra cousa que formacións con aspecto de estalactitas pero que están creadas pola corrosión de metais.


Os investigadores cren que Halomonas titanicae xoga un papel importante na reciclaxe de estruturas de ferro a certas profundidades, e que podería ser útil para o desmantelamento de vellos navíos e plataformas petrolíferas que foron limpados de toxinas e afundidos no océano.

A Lúa foi a responsable do afundimento do Titanic?


O afundimento do Titanic hai 100 anos é quizais o desastre máis famoso e máis estudado do século XX. Innumerables libros e películas examinaron con gran detalle as accións, decisións e erros que provocaron a colisión do transatlántico contra un iceberg na noite do 14 de abril de 1912 e o seu afundimento no transcurso dunhas horas, con aproximadamente 1500 persoas que perderon a vida nas xeadas augas do Atlántico norte.


Agora, un equipo de astrónomos da Universidade Estatal de Texas (EE UU) utilizou técnicas detectivescas celestes para examinar como un raro suceso lunar puido contribuír ao desastre. Donald Olson e Russell Doescher, xunto co editor da revista Sky&Telescope Roger Sinnott, darán a coñecer os seus achados no número de abril desta publicación. Inspirados polo traballo do oceanógrafo Fergus J. Wood, que suxeriu que a proximidade da Lúa o 4 de xaneiro de 1912 puido causar mareas demasiado altas, os científicos exploraron como de pronunciado foi o seu efecto. Así descubriron que nesa data tivo lugar un acontecemento único: a Lúa e o Sol aliñáronse de tal modo que os "tiróns" gravitatorios dun e outro se reforzaban mutuamente, un efecto denominado "marea de primavera". O perigeo da Lúa -o seu achegamento máximo á Terra- foi o máis próximo en 1400 anos, e produciuse a menos de 6 minutos dunha Lúa chea. A isto hai que sumarlle que o perihelio da Terra -máximo achegamento ao Sol- sucedera o día anterior. En termos astronómicos, as probabilidades de que todas estas variables coincidisen son bastante remotas.